Vandaag een gedichtje om over na te denken, omdat ‘ie opplopte in mijn hoofd. Omdat ‘ie nu op ons van toepassing is, maar eigenlijk ook iedere dag en op iedereen.
Vandaag staan we aan de start van ICSI 3, ga ik mijn lijf weer volspuiten met kunstmatige hormonen zoals je op de foto kan zien, zal ik over een paar dagen weer iedere dag naar het ziekenhuis op en neer rijden voor controles, weer die hele poppenkast aan mijn lijf en groeit daarmee onze wens voor de zoveelste keer naar een hoogtepunt, maar durf ik bijna geen ruimte meer te maken voor hoop. Weer groeit het verdriet en groeit de wanhoop en moeten we daarnaast ook gewoon nog blijven functioneren in het dagelijks leven.
De boodschap van dit gedichtje is dus zeker actueel, ik schrijf hem niet voor niets nu, maar lees hem ook vooral in de breedste zin van het woord. Niemand groeit van negativiteit en oordelen, dus mijn tip: wees eens lief ♡
Mama-Ri 
Hi lieverd, dit is weer heel mooi verwoord.
En voor iedereen. Dank je wel voor een prachtig gedicht.
❤️❤️
LikeGeliked door 1 persoon
Jij bedankt voor je lieve reactie😘
LikeLike