Aangezien ik uitgerekend was in oktober 2021, zou vandaag Lynn’s eerste vaderdag zijn. Ondanks alle prachtige cadeau’s van onze kleuter, waarin Lynnβ zeker niet vergeten wordt, is vaderdag voor altijd een dag die de lege plek in ons gezin keihard benadrukt. Geen baby, geen canvas met schattige afdruk van haar voetje en ook nog altijd geen hoop op een regenboog. Ons lichtje schijnt van bovenaan de hemel en het wordt alleen maar moeilijker om te geloven dat hij ook ooit weer zal schijnen aan het eind van deze donkere tunnel…
Lees hieronder mijn eerdere schrijfsels over vaderdag, in mooie en minder mooie tijden:
Mama-Ri 