Voor ons zo iets normaals, voor kinderen zo iets magisch: water. Water om te drinken, dat dan weer niet, maar verder is alles wat ook maar lijkt op water zo ongelofelijk interessant. Regen, plassen, douchen, een zwembad, de tuinslang en in ons geval een vijver, ongelofelijk wat een aantrekkingskracht dit heeft op onze peuter. Toch is er één ding dat alles overtreft en dat is het bad. Ondanks dat ons bad allerlei gekke functies heeft, maakt de hoeveelheid sop ons badderavontuur pas écht tot een succes.
Niet voor niets schreef ik al eens eerder over de bad-rituelen van onze dreumes, inmiddels heeft zij zich ontwikkeld tot een eigenwijze peuter met een enorme mening. Wil ze douchen, dan kan je het bad maar beter niet laten vollopen, tenzij je zin hebt om zowel het plafond als de vloer van de badkamer te gaan dweilen. Wil ze in bad en zet je haar onder de douche (zo makkelijk hè, even snel douchen) dan plakt ze als een zeester aan de bad bodem vast, zodat het douche water toch een soort van badje vormt. En aangezien we ons de hele dag al druk genoeg maken, geef ik haar menig keer nog haar zin ook. Iedereen schoon, meisje blij, papa en mama blij. En dat slaapt toch een stuk lekkerder dan wanneer we allemaal geïrriteerd, maar schoon, ons bed in duiken.
Sop, sop en nog meer sop…
Dus geen fles shampoo per persoon per keer meer, zoals zij dat vorig jaar zo’n goed idee vond, maar gewoon sop. Heel veel sop. Lang leve de jets die ons bad rijk is (ook een erg fijne bijkomstigheid tijdens een rugweeënstorm): je gooit een flinke klodder badschuim voor het zuigsysteem en binnen no-time: sop! ALL OVER THE PLACE
En zeg nou zelf: als je van sop een baard maakt, als je een sopgevecht houdt of als je sop door de hele badkamer ziet vliegen… Dan voel je je toch eigenlijk ook weer even kind 😉
Mama-Ri schrijft (met een grote knipoog) over het ouderschap in de breedste zin van het woord en is ook te volgen op Facebook: Mama-Ri, Instagram: @mama.ri89.
Mama-Ri 