Dat kleine meisje in mij,
Vroeg diep van binnen elke dag,
Waarom ben ik niet meer blij?
En waar is nou toch mijn lach?
Dat kleine meisje in mij,
Vroeg diep van binnen steeds maar weer,
Waar ben ik mezelf verloren,
En waarom lukt mij dit niet meer?
Even heel erg diep van binnen,
Riep dat meisje: wie helpt mij?
Nu ik de weg niet meer kan vinden,
Want ik kan er niet meer bij.
Even heel erg diep van binnen,
Was dat kleine meisje moe,
Moe van werken en van Mama,
Gaf zij het eindelijk eens toe.
Wat bleek nou: in die grote Mama,
Die zo graag volwassen wilde zijn,
Schuilt nog altijd diep van binnen,
Een onwetend meisje, heel erg klein.
Mama-Ri 