Het is juni, het festival seizoen is voor velen al in volle gang. Als ik mijn facebook open, is het eerste en waarschijnlijk het laatste bericht dat ik zie, een foto van een stel die hard party animals op een kneiterhard festival. Een van de jaarlijkse festivals waar mijn halve vriendengroep heen gaat en een van de jaarlijkse festivals waar ik, tot een paar jaar geleden, ieder jaar vol positieve spanning naar uit keek.
Het laatste weekend van juni, stond jaren gemarkeerd in mijn agenda als het begin van mijn festivalzomer. Mijn festivalzomer die er meestal uit zag als ‘weekend op-weekend af’. Oftewel: naar Defqon, weekendje rust, Free Festival, weekendje rust, Dominator, paar weekendjes rust, Mysteryland, Decibel en in september aangekomen, de grote vraag:
‘Waar is de zomer eigenlijk gebleven?!’
Vrijwel ieder jaar hanteerden we een regenplan of Defqon, en een extreme-hitte-survival-plan op Dominator. Ik kan je vertellen: 30 graden en er overheen, is pittig op zo’n festival. Maar ‘Moeder Overste’ was altijd overal op voorbereid: zwemspullen, zonnebrand, waterpistolen, zonnebrillen, alles ging mee voor een heerlijke dag op het strand van Eersel. 6 jaar op rij, met recht mijn grote favoriet, laste ik in 2017 een pauze in, gezien mijn zwangerschap. Met een heel dubbel gevoel zette ik ’s ochtends mijn partyvriendjes en vriendinnetje af op de Kiss en Ride, waarna ik mezelf heb getroost met een dagje shoppen. Geen vervelend alternatief, maar het komt never nooit in de buurt bij een goeie, keiharde party als Dominator. Nog altijd mijn favoriet, was dit het enige, festival dat ik gepland had voor de zomer na de geboorte van ons meisje. Dochtertjelief een nachtje bij oma logeren en daar gingen we weer, als vanouds met tropische temperaturen, met de partybus naar Eersel.
Nou klinkt dit net alsof alles op zo’n dag hetzelfde is als zonder kinderen, maar niets is minder waar.
De voorbereiding voor zo’n dagje vergt nu niet alleen meer het boeken van een busreis of weekend weg, het kopen van een kaartje en het inpakken van wat spullen. Nee, dit jaar brachten wij onze dochter dus onder bij oma, pakten we voor zowel haar, als voor onszelf, de nodige spullen in. En op het festival zelf, stond ik met mijn tasje bij de EHBO, met de vraag of ik daar misschien even mocht kolven. Ja serieus, ook dat gaat gewoon door. Dus daar zat ik , tussen de oververhitte feestbeesten, gewonde ongeluksvogeltjes en tussen de stoere mannen die net iets te diep in het glaasje hadden gekeken. Naast een beveiliger die de administratie zat te doen en waarvan ik zijn ogen, tijdens ons gesprek, steeds omlaag af zag glijden naar mijn kolf, heus niet naar mijn borsten, nee, hij was gewoon geïnteresseerd in mijn dubbele, elektrische, super-de-luxe, uit China geïmporteerde borstkolf. Terwijl hij niet oplette, maakte ik nog snel een selfie, want, als ik eerlijk mag zijn, vond ik het zelf nogal een grappige gewaarwording.
De hitte op Dominator zal voor menig festivalganger net zo herkenbaar zijn als de gratis regendouches op Mysteryland.
De jaren dat ik op Mysteryland heb gestaan tenminste, mocht je blij zijn dat je je schoenen niet verloor in de bagger, ontstond er een sloot dwars door de Q-dance menigte, kon je van de berg af moddersleeën op een kartonnen bierblaadje en brak je je nek over alle, als oud vuil gedumpte, maar oh zo handige (de naam zegt het al) wegwerp poncho’s. Op zich allemaal best grappig hoor, maar toch valt je festival dan letterlijk en figuurlijk in het water.
Maar goed…
Terwijl ik dit weekend in de tuin levend zit te verbranden, ben ik stiekem nogal verbaasd dat het vandaag het laatste weekend van juni is. Het laatste weekend van juni, is voor degenen die niet zo bekend zijn in de festivalwereld, namelijk hét Defqon-weekend. De temperaturen van vandaag worden door veel liefhebbers van de hardere stijlen, gelinkt aan menig festival, maar eigenlijk door weinig mensen aan Defqon. Het Defqon dat al jaren geteisterd wordt door regen en rotweer. Het Defqon dat anno 2019 ein-de-lijk een zonovergoten festival wordt. Het Defqon anno 2019, is uiteraard het jaar dat wij niet meer gaan…
Want vandaag zoeken wij, hoe burgerlijk, verkoeling in eigen tuin, in de welbekende roze (of blauwe) schelp, met een ijskoude kan limonade op tafel. Voor vanavond hebben we een muzikaal alternatief op de planning staan, geen Defqon, het komt niet eens in de buurt, maar het jaarlijkse muziekfeest hier in het dorp. Het zal ongetwijfeld een enorm gezellige avond worden, maar in gedachte ben ik op zulke dagen toch echt nog een jong partychicky, die kickt op keiharde bass, brute lasersshows met vuurwerk en heerlijk zomerweer op de dikste en duurste festivals van het land.
Mama-Ri 
Wat een lieve moederlijke mama adviezen. Weer super geschreven chicky.
LikeGeliked door 1 persoon