Feestweken

December laat nog zeker twee weken op zich wachten en het eerste volgepropte feestweekend is hier al weer heugelijk gevierd. Nu wil ik natuurlijk niet overkomen als een ongelofelijk chagrijnige moeder, maar als dit voorspelt hoe we de laatste weken van 2022 moeten overleven, dan overweeg ik toch nog eens die oh zo gewenste winterslaap.

Dit weekend was het zo ver!

Naast de landelijke intocht van onze grote kindervriend op zaterdagochtend, vieren wij hier in de regio ook ieder jaar op 11 november Sint-Maarten. En laat 11 november dit jaar nou precies de avond voor de Sinterklaasintocht zijn. Klinkt op zich best gezellig toch? Het vertaalde zich in de praktijk als volgt:

Op school wordt de laatste hand gelegd aan de lampion voor Sint-Maarten, met de bijbehorende liedjes, terwijl ook de vrolijke Sinterklaasklanken al uit de kinderkeeltjes klinken. Ik hoef hopelijk niet uit te leggen dat Sinterklaas en Sint-Maarten voor een kleuter vrij veel gelijkenissen kent. De naam klinkt bijna hetzelfde, we zingen er liedjes over en verder gaat het vooral om snoep.

Heel veel snoep

Op vrijdagavond struinen wij dus al zingend, met onze zelfgemaakte lampion en twee leuke vriendjes, door de donkere straten van het oh zo gezellige Hillegom. We komen voor kleuterbegrippen veel te laat thuis, moeten al dat snoep nog bekijken (en hier en daar wat proeven) en voor ik het weet is het half 10 en staat mijn blije kleuter net helemaal strak van de hoeveelheid suikers die zij vanavond nog na het avondeten tot zich heeft genomen. Goed vooruitzicht is dan ook dat diezelfde kleuter over een klokkie rond alweer de eerste handen pepernoten achter de kiezen heeft, aangezien om half 11 Sinterklaas aankomt in de Haven. Zo proberen we haar met man en macht in slaap te krijgen, om ’s ochtends met het slaap nog in mijn ogen alweer te horen te krijgen wat er vandaag op de planning staat. ‘Sinterklaas komt vandaag hoor mam, we moeten eruit!’.

Sinterklaas

‘Maar natuurlijk meisje’, en daar gaan we. Pietenpak aan en op naar dezelfde vriendjes als gisteren om met hun boot achter ‘Pakjesboot 12’ aan te gaan. Toepasselijk genoeg heeft de boot, net als papa en mama, wat opstartprobleempjes, die godzijdank door de man des huizes als snel en provisorisch opgelost kunnen worden. Oh wat zijn wij blij: alles is nu beter dan een boot vol overprikkelde kinderen die de Sintintocht gaan missen. En alsof er nog niet genoeg spanning heerst, hebben we binnen vijf minuten een hele gezellige Piet op de boot. Snel vertaald: drie doodstille kinderen met grote ogen en vier ouders die eindelijk hartelijk kunnen lachen.

Oké, heel eerlijk, na het zien van die blije, gespannen kindersnoetjes wil ik helemaal geen winterslaap, maar de komende zes weekenden tot het einde van het jaar mogen op zich wel iets rustiger verlopen. Ik ben alleen een beetje bang voor het ergste, lieve papa’s en mama’s: heel veel succes!

Foto: Hillegom Online