Koeiendans

De zon schijnt, de lente lijkt nu toch eindelijk begonnen en hier in de Bollenstreek betekent dat: fel gekleurde bollenvelden zo ver je maar kunt kijken! Als je het mij vraagt, is dit toch wel een van de mooiste seizoenen van het jaar. De eerste zonnestralen doen mij in ieder geval veel goeds en als ik hier in de buurt om me heen kijk, weet ik zeker dat menig mens dit ook zo ervaart. We krijgen allemaal de buitenkriebels en trekken er massaal op uit en dat is in de Bollenstreek in deze periode goed zichtbaar. Naast de heerlijke geur en prachtige uitzichten wordt ons bollendorpje momenteel ook verrijkt met busladingen buitenlandse toeristen, ellenlange files en vrijwel onmogelijke verkeerssituaties. Dit laatste omdat menig toerist denkt dat een foto in de bollen een vrijwaring is om vol in de ankers te gaan om daarna als een blind paard de auto met gevarenlichten aan op het fietspad te parkeren. Op dit kleinigheidje na blijft het prachtig en geweldig en voor je het weet zijn die losgeslagen toeristen allemaal weer thuis en is er van die kleurrijke velden niets meer over dan een zandvlakte. Laten we genieten nu het kan!

Aandoenlijk tafereeltje

Genieten willen we maar al te graag en daarom hebben wij het paasweekend ingeluid met een enorm aandoenlijk tafereeltje. Ieder jaar wordt het groter en leuker, inmiddels uitgegroeid tot een waar evenement: de koeiendans! Na een winter in de stal mochten op goede vrijdag de lokale Blaarkopkoeien weer voor het eerst het weiland in en dat trekt behoorlijk wat bekijks. In de verste verte was duidelijk zichtbaar dat hier iets gaande was: waren het niet de kuubkisten met pijlen die de weg probeerden te wijzen, dan spreken we nogmaals even niet over de onmogelijke verkeerssituaties: fietsen rijen dik opgesteld op en om de toegangswegen naar de boerderij. Naast de daar tussendoor lopende mensenmassa viel het  kleurrijke springkussen in de boerderijtuin uiteraard ook niet te missen. Geen twijfel over mogelijk: hier moet het zijn.

Lente

Naast een foto in een echte traktor, een rondje op een speelgoed traktor, een sprongetje op het springkussen of een kijkje bij een echte schapenscheerder, was ook aan de innerlijke mens gedacht: van broodjes kroket tot aardbeien. Het zonnetje liet zich van haar beste kant zien en ook de kleine diertjes bevestigden: de lente is nu écht begonnen.  

Daar komen ze!

Geweldig dat de lokale boer de inwoners laat meegenieten van dit aandoenlijke moment, want waar het natuurlijk allemaal om ging: ‘the ten minutes of fame’ van de plaatselijke Blaarkopkoeien! Huppelend, dansend en luid loeiend nemen zij hun plekje aan het begin van ons dorp voorlopig weer in. Huppelend, dansend en luid loeiend, was ons kleine koetje daar een vrolijke getuige van. Huppelend smelt mijn hart als ik naar haar blijdschap kijk en besef ik me weer dat het leven mooi kan zijn: laat die lente nu maar blijven!

@Elsbroekerwei: Bedankt voor jullie gastvrijheid en tot volgend jaar!