Oh peuterboom, oh peuterboom

Ligt het aan ons, of is het versieren van de kerstboom bij iedereen zo’n nachtmerrie? Nou ja, een nachtmerrie is misschien wat overdreven, maar zo romantisch als het er op televisie uitziet, is het hier écht bij lange na niet…

De prachtig versierde en mega sfeervolle kerstbomen op televisie worden zeker kant en klaar aangeleverd of misschien hebben die mensen een binnenhuisarchitect in de arm genomen, ik weet het niet. Bij ons komt het versieren van de kerstboom eerder in de buurt van een natuurramp, dan dat het een sfeervol tafereeltje is.

Lichtjes, slingers, ballen

Terwijl wij de lichtjes uit de knoop proberen te halen, stampt onze peuter ze aan het eind van de slinger per ongeluk één voor één kapot. De mooie glitter slingers in de boom hangen, dat is samen met de peuter nog wel te doen, alleen met haar motoriek is het wel de vraag of de kerstboom tijdens deze strijd rechtop blijft staan. Na een keer of drie de boom te hebben gered van een ondergang hangen ze eindelijk, die slingers. Ze hebben de boom bereikt, en die staat nog verticaal, daar is dan ook alles mee gezegd. En dan nog de ballen… Die plastic ballen, waarvan we niet kunnen ontkennen dat er toch ook een paar glazen tussen zitten. Die dingen waarvan we er zoveel hebben dat we nog wel drie bomen kunnen versieren (maar dan wel graag zonder peuter). Zoveel ballen en zoveel verschillende kleuren, kort samengevat: chaos.

Na anderhalf uur ons huis te hebben gered van de natuurramp genaamd ‘peuterbo(o)m’, laten we het verder maar voor wat het is. Het optuigen van de kerstboom is zonder peuter al niet mijn hobby dus als ze slaapt, doen we alles gewoon nog even opnieuw. Alles voor een romantisch, sfeervol kersttafereeltje…

Mama-Ri schrijft (met een grote knipoog) over het ouderschap in de breedste zin van het woord en is ook te volgen op Facebook: Mama-Ri, Instagram: @mama.ri89.