Familie Voetbal

Gepubliceerd op Ajax Life

Alsof de gemiddelde agenda van een gezin met jonge kinderen nog niet vol genoeg is, staat het ene gezin iedere zaterdagochtend langs de lijn van het voetbalveld, het andere gezin vind je meerdere keren per week in het zwembad , in de gymzaal, aan de tennisbaan, allemaal super sportief, maar voorlopig nog even niet voor ons weggelegd. Godzijdank is onze dochter nog niet zo oud dat ze zelf een sport beoefent, vind daar eerst maar eens een plekje voor in onze volle agenda, voor nu houden we het wel bij het kijken naar sport. Da’s ook een sport op zich.

Wij hebben dus zo’n typische, overvolle gezinsagenda. Zo’n kalender met ieder zijn eigen vakje, die is beschreven met één en hetzelfde handschrift, namelijk dat van Moeder-overste. In die overvolle agenda zijn er ieder weekend momenten geblokt voor één van onze grote hobby’s of liefdes, hoe je het wilt noemen.

De wedstrijden in de eredivisie

De clubliefde is er bij onze dochter dan ook al vroeg ‘ingestampt’. Sterker nog, zij was eerder Ajacied dan officieel wereldburger. Doordat zij midden in de feestdagen jarig is, kon Papa haar geboorte pas na deze dagen aangeven bij het gemeentehuis. Intussen was er al een enthousiaste Tante, die haar had aangemeld bij de Ajax Kids Club en zodoende is haar lidmaatschap bij de Ajax Kids Club uitgegeven vóórdat Papa haar had ingeschreven in het persoonsregister. Dit wetende is er dus geen enkele mogelijkheid om ooit te zeggen dat ze fan is van een andere voetbalclub. Uitgesloten. Onmogelijk.

Haar eerste eredivisie wedstrijd

Als kleine Ajacied van slechts twee dagen oud stond haar eerste eredivisie wedstrijd op het programma. Totaal in tenue, lag zij heerlijk bij ons op de bank te slapen, terwijl de voetbal-visite binnendruppelde. Zo gaat dat wekelijks hier, dus ook 2 dagen na een bevalling. Ik zie onze lieftallige kraamverzorgende Jane (Hello Baby kraamzorg) nog aan tafel zitten. Lieve schat dat het is, zorgde ze niet alleen voor ons, maar ook de visite ontbrak het nergens aan, terwijl deze specifieke voetbal-visite gewoon gewend is hun eigen drankjes in te schenken. Terwijl zij probeerde alle ins en outs van de dag in het bekende boekje te schrijven, werd zij herhaaldelijk opgeschrikt door opspringende, juichende mensen. Ajax won thuis met 3-1 van Willem II, een wedstrijd die ik nooit zal vergeten, en zij waarschijnlijk ook niet.

Matchday!

Tegenwoordig zal onze dochter het wel weten zodra zij ‘s ochtends haar Ajax shirt aan krijgt en de vaste voetbal-visite later op de dag binnendruppelt. Matchday: dat betekent minstens anderhalf uur groen scherm op de TV, gezelligheid met onze vaste voetbal-visite (en wie zich nog meer geroepen voelt om aan te schuiven) en afhankelijk van de wedstrijdtijd betekent dit knakworsten en chips óf patat met frikandellen. Oja, een leuke bijkomstigheid als je opgroeit in een Ajax gezin, betekent dat ook veel juichen! Juichen voor ons clubbie, daar doet ze maar al te graag en maar al te gek aan mee. Waar we begonnen bij een schattige ‘Hoera’, springt ze nu hoog van de bank, klapt in haar handen en doet er nog een leuk dansje bij ook. Deze ontwikkeling voorspelt nog wat voor de toekomst.

We hebben het er al vroeg ingestampt, niet eens bewust, je kunt er hier in huis gewoon niet omheen. Voetbal kijken, hier hoort het er bij. Ieder weekend weer, totdat het gewoon eng stil wordt in de zomer- en de winterstop. Zo stil dat we bijna ruimte lijken te krijgen in onze agenda om iets anders te gaan doen.

Je overgrootvader, Opi, die voorheen ook ieder weekend kwam kijken, zal trots op je zijn, kleine Ajacied.